De marter onder de motorkap
Prachtige leren bekleding. Met walnotenhout afgezet dashboard. Een pook van ivoor. Alles binnen is brandschoon. Van buiten minstens zo indrukwekkend. De turtle wax heeft z’n werk gedaan. Geboend en geborsteld. Je kunt je haar kammen in de spiegeling van het portier. De chromen lijsten blinken als de medailles van een generaal. De koplampen lijken de ogen van een dame die je verleidelijk aankijkt, terwijl ze aan een glas champagne nipt. Dit ademt pure klasse. Hier is een liefhebber mee bezig geweest. Dat zie je aan alles.
Wouter Verschuur
Fris en indrukwekkend
Dan draai je de sleutel van het contact om. Niks. Nog een keer. Een knal. Nog een keer. Hoesten en proesten. Een knal en dan het brommen van de motor. Nou ja, brommen. Rommelen. Rammen. Mijn god, wat een kabaal. Laten we maar even gas geven. PANG KLATS HOEST! Een dikke rookpluim en we zijn op weg. Dit valt dan toch een beetje tegen misschien. Het geluid is ruk. Wind waait door de vooruit heen. Raampjes kunnen niet meer omhoog. Iedere drempel voelt alsof je door een loopgraaf rijdt. Nee. Buitenkant prachtig. Prestaties voor verbetering vatbaar.
Nee. Ik ben niet gaan schrijven voor AutoWeek. Dit is geen recensie van een oldtimer. Dit is ietwat overdreven wat wij meemaken bij menig MKB onderneming. Van buiten ziet het er fris en indrukwekkend uit, binnen lijkt alles in eerste instantie prima verzorgd, maar de prestaties van de onderneming komen toch niet helemaal uit de verf.
Als je dan vraagt wat er nog te verbeteren valt, dan valt op dat er toch vaak eerst over esthetica wordt gesproken. Over de buitenkant. Over randvoorwaarden. Geneuzel over een roestplekje hier, een deukje daar. Of we dat even kunnen aanpakken. Even een beetje bijspuiten. In dezelfde kleur graag. De rest doen ze zelf wel.
Alleen glans is niet voldoende
Wij komen niet zo vaak tegen dat een ondernemer, als wij praten over de conditie van zijn onderneming, zegt: ”Ziet er prachtig uit hoor, maar kijk eens goed. Onder de motorkap. Rijdt als een roestige oude dame. Slangennest is aangevreten. Pakkingen zijn lek. Dooie steenmarter tussen de zuigers. Koelvloeistof lekt. Ruikt als een dooie wombat. Het is eigenlijk een barrel. Kom ermee vooruit, maar hoe lang nog?"
Wij snappen wel dat ze dat niet zo snel zeggen. Ze hebben jaren keihard gewerkt aan hun levenswerk en ze zijn er terecht trots op. De energie en moeite is natuurlijk niet voor niks geweest. Bovendien, ze rijden dagelijks zelf in die auto. Al jaren. Ze nemen de rij-eigenschappen voor lief.
De meeste ondernemers weten heus wel dat echte vooruitgang wordt geboekt onder de motorkap. Dat je aan de buitenkant kan poetsen wat je wil, maar dat geen enkele auto daar sneller van gaat rijden. Van nieuwe bekleding net zo min. Van uitdeuken ook niet. Zonder wrijving geen glans. Mooi gezegd hoor. Maar met alleen maar glans kom je er ook niet. Doe er wat aan!
Als dit je aanspreekt, dan nodig ik je uit. Wees eens echt kritisch. Open de motorkap. Kijk niet weg en investeer in het vermogen onder de motorkap. De buitenwereld ziet het misschien niet meteen. Dat klopt. Maar jij zult er ontzettend van genieten. En je passagiers helemaal.