Uitnodiging: oersaai feest
Zaterdagkrant. Vacature voor de functie van saaie toeter. Functiecategorie ergens in een excelletje van HR. Standplaats op een muf industrieterrein aan de rand van de stad. Plaats in de organisatie is onderaan de ladder. Rapporteer aan de baas. Bevoegdheden beperkt. Verantwoordelijkheden net zo. Wij verwachten de wereld. Wij bieden niks bijzonders. Over ons valt niks leuk te schrijven.
Ben je er nog? Chapeau. Dan heb je doorzettingsvermogen. Maar daar vragen ze niet om in de advertentie. Waar ze wel om vragen is of je met een bek vol beschuit de Marseillaise komt fluiten. Gortdroge kost dus.
Ik begin mij de laatste tijd weer steeds meer te verbazen over de teksten die gebruikt worden in personeelsadvertenties. De arbeidsmarkt raakt weer oververhit. Bepaalde markten zijn zelfs zwaar overspannen. In de IT, de accountancy en de techniek springen ze om mensen. Talent is al bijna niet meer te vinden. Als je minimaal 2 vingers hebt en de functionele eisen uit de advertentie overtypt in een brief, dan mag je op gesprek. Je weet immers maar nooit of deze kandidaat 'die ruwe diamant is, die met een proactieve houding de klantwensen goed vertaalt in oplossingen, terwijl hij intrinsiek gemotiveerd het beste uit zichzelf haalt, in een organisatie met volop kansen voor de ambitieuze zelf starter'.
Let er maar eens op. Veel vacatureteksten zijn doordrenkt met nietszeggende kreten, taken, verplichtingen, eisen en begrenzingen. In het weekend is het bij ons aan de keukentafel de sport om de meest afstompende en nietszeggende vacatures uit de krant te knippen. Geloof me, je komt scharen te kort.
Stel je eens voor dat zo'n gruwelijk saaie advertentie een uitnodiging voor een feestje is?
Je bent vrij om te gaan als wij je alle hoeken van de kamer hebben laten zien.
Gezocht. Getalenteerde feestgangers! Jouw plek op het feestje is in de hoek naast de plant. Je straalt zelfvertrouwen uit en haalt zonder aansporing de hele avond het maximale uit jouw hoek. Je hebt de vrijheid om weldoordacht uit de hoek te komen, maar alleen in overleg met de moeder van de jarige. De jarige zelf is de baas van de avond. Jij staat ten dienste van hem. Je moet proactief in de maat van kutmuziek dansen, want daar houdt de jarige van. Jij vertaalt zijn behoefte 'real time' naar andere dansbewegingen. Uitbundig op de plaats bewegen mag ook. Je mag onder bepaalde voorwaarden doelgericht met de andere bezoekers praten. Wij zoeken iemand die al zijn hele leven cola drinkt en van paprika chips houdt. Je bent vrij om te gaan als wij je alle hoeken van de kamer hebben laten zien. Interesse gewekt? Reageren?
Ik overdrijf natuurlijk, maar het mag naar mijn smaak allemaal wel wat uitbundiger en vooral persoonlijker. Ik weet wel dat de HR theorie voorschrijft dat je een zo volledig mogelijk beeld moet geven van de functie. Dat vacatureteksten bedoeld zijn als eerste selectiemiddel. Om zoveel mogelijk ongestelde vragen alvast te beantwoorden en zo de juiste kandidaat te laten solliciteren. Dat was ook zo.
Maar tijden veranderen. Nederland wordt slimmer. Minder volgzaam. Zelfstandiger. Professioneler. De mensen die jij zoekt voor je vacature snappen echt wel wat je bedoelt met de functie van junior developer. Zeker als ze ook je website en social media bekijken (wat iedereen doet). Als ik (assistent) accountant wil worden dan begrijp ik anno 2017 echt wel wat een (assistent) accountant doet. Dat hoef je niet voor mij op te sommen. Een inkoper koopt dingen in. Een logistiek manager regelt de logistiek. Is het zo simpel?
Ja. En ieder weldenkend mens snapt ook dat er in een organisatie rechten en plichten zijn. Dat je als junior nog dingen moet leren. Dat je een salaris krijgt waar echt wel over nagedacht is. Dat je samenwerkt met anderen. Dat je taken afstemt op elkaar en soms moet overleggen. Dat je kwaliteiten moet bezitten die passen bij de organisatie. Dat de organisatie alles doet voor haar klanten. Dat kritisch zijn mag en dat je met ambitie ver komt! Als je dit allemaal niet snapt, dan pas je op geen enkele vacature!
Liever dan alleen maar over taken, verplichtingen, kaders en eisen te praten, heb het eens over de werkomgeving. Wat heb je te bieden qua sociale arbeidsvoorwaarden? Luisteren jullie naar mensen? Hebben jullie oog voor onbenut potentieel? Investeren jullie in kameraadschap en vertrouwen? Hoe doen jullie dat? Komt Sinterklaas op de zaak? Mag ik zonder gedoe naar huis als mijn kind ziek is en opgehaald moet worden van de BSO? Nemen mijn collega's dan spontaan werk van mij over, omdat behulpzaam zijn een kernwaarde is? Staat er structureel een krat bier koud, omdat je successen moet vieren en botsingen moet uitpraten?
Ik ben ervan overtuigd dat dit is wat kandidaten boeit. Op basis daarvan haken ze aan of af. Schrijven ze wel of geen sollicitatie. Precies waar de advertentie voor bedoelt is. Wat een feest.
Interesse om een keer te praten over de aantrekkingskracht van uw organisatie en hoe je bovenstaande tastbaar maakt? Neem gerust contact op via wouter@negentigtien.nl